Geneza, tożsamość i dokonania Polskiego Lobby Przemysłowego oraz podmioty uczestniczące w jego pracach (1993–2020r.)

1. Polskie Lobby Przemysłowe im. Eugeniusza Kwiatkowskiego powstało 27  lat temu w Warszawie. Inicjatorami jego powołania byli dyrektorzy, pracownicy naukowi współpracujący z przemysłem i związkowcy będący uczestnikami trzech ogólnopolskich seminariów, które odbyły się w 1992 roku w Świdniku oraz Warszawie i były poświęcone kondycji i przekształceniom w polskich przemysłach: elektronicznym, lotniczym i obronnym, których istnienie było wówczas bardzo zagrożone. W trakcie  tych konferencji wskazano na konieczność sformułowania długofalowej polityki przemysłowej, realizowanej przez państwo, od której odżegnywał się ówczesny rząd. Obowiązywała bowiem  wówczas  formuła lansowana przez ówczesnego ministra przemysłu Tadeusza Syryjczyka, że „najlepszą polityką przemysłową jest brak polityki przemysłowej”. Uczestnicy wspomnianych seminariów wspólnie doszli do wniosku, że konieczne  jest stałe i systematyczne oddziaływanie na władze i polityków w celu obrony interesów polskiego przemysłu i stwarzania warunków dla jego rozwoju w globalizującym się świecie.

W ten sposób zrodziła się idea powołania Polskiego Lobby Przemysłowego, które ukonstytuowało się 13 marca 1993 roku na zebraniu założycielskim, które odbyło się w Warszawskiej Szkole Zarządzania – Szkole Wyższej. Nadano  mu formę niezależnej organizacji społecznej, będącej poziomym porozumieniem o współdziałaniu działających  na rzecz polskiego przemysłu, w tym obronnego, stowarzyszeń i organizacji  oraz związków zawodowych różnych nurtów i branż.. Do PLP przystąpiła także grupa dyrektorów oraz ekspertów i pracowników naukowych działających na styku z przemysłem, w tym naukowców związanych z wojskiem. Polskie Lobby Przemysłowe stało się płaszczyzną uzgadniania i wypracowania stanowisk, opinii i ekspertyz w istotnych sprawach polskiego przemysłu, zwłaszcza branż strategicznych i wysokiej techniki.

W tych kwestiach upoważnieni przedstawiciele poszczególnych instytucji i stowarzyszeń podpisali listę założycieli, będącą deklaracją uczestnictwa w działalności Polskiego Lobby Przemysłowego i akceptującą jego założenia programowe. Osoby fizyczne – dyrektorzy, prezesi i eksperci – wypełniły deklaracje członkowskie.

Polskie Lobby Przemysłowe w 1995 roku za  swojego patrona wybrało wybitnego polskiego polityka gospodarczego i męża stanu Eugeniusza Kwiatkowskiego. W swojej działalności – jako nadrzędnym kryterium – PLP  kieruje się polską racją stanu w gospodarce i konsekwentnie podejmuje wysiłki na rzecz suwerenności gospodarczej Polski w  zglobalizowanym świecie. Nie jest związane z żadną opcją polityczną. Należy podkreślić, że Polskie Lobby Przemysłowe nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej i ogranicza się wyłącznie do funkcji opiniotwórczych i opiniodawczych oraz edukacyjnych. Jest zatem organizacją non-profit. Nie jest też klasyczną organizację lobbystyczną, działa bowiem w oparciu o pracę społeczną, choć swoją działalność – w związku z wejściem w życie  Ustawy o lobbingu – zgłosiła do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji jako przejaw lobbingu społecznego, uzyskując z jego strony  tego akceptację.

W ciągu 27 lat swojego istnienia Polskie Lobby Przemysłowe wykazywało dużą aktywność w obronie polskiego przemysłu. Podejmowało również działania interwencyjne, mające na celu ratowanie przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla gospodarki lub obronności (np. Pressty Bolechowo, WZT „Elemis”, Zakładów Starachowickich „STAR” SA, ZM „Łucznik” S.A. w Radomiu, Stoczni Szczecińskiej, Fabryki Kabli w Ożarowie ).

W okresie 27 lat swojej działalności PLP sformułowało  ponad 400  opinii, opracowań i stanowisk oraz ekspertyz, dotyczących całej gospodarki, poszczególnych branż polskiego przemysłu lub konkretnych jego problemów oraz obronności.  Przekazane one zostały Kancelarii Prezydenta RP, poszczególnym rządom i wybranym ministerstwom oraz komisjom sejmowym i senackim. Niejednokrotnie spotkały się one z odpowiedzią i wyjaśnieniami ze strony władz rządowych  i parlamentarnych. W niektórych sprawach przedstawiciele PLP odbywali rozmowy na szczeblu ministerialnym lub w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego.  Byli  również zapraszani na posiedzenia poszczególnych  komisji sejmowych i senackich. Wielokrotnie byli także  przyjmowani przez szefów Sztabu Generalnego WP.

Do największych osiągnięć Polskiego Lobby Przemysłowego  w czasie 27 lat jego istnienia należy zaliczyć opublikowane w 1996 roku opracowanie pt. „Wielozadaniowy samolot bojowy dla wojsk lotniczych RP – szansa na modernizację gospodarki i rozwój ekonomiczny Polski. Opinia na temat sposobu wyboru oferty” oraz opracowanie pt. „Polska racja stanu. Elementy alternatywnego programu gospodarczego”, które w postaci książkowej zostało opublikowane w marcu 2000 roku. W 2004 roku opublikowany został „Alternatywny program naprawy PKP”.Natomiast w czerwcu 2005 roku wydany został „Raport o stanie państwa i sposobach jego naprawy”, opracowany przez – powołane z inicjatywy Polskiego Lobby Przemysłowego– Konwersatorium „O lepszą Polskę”, w pracach którego uczestniczyło ponad 40  intelektualistów i ekspertów. 17 grudnia 2008 r. Konserwatorium wznowiło swoje prace w celu opracowania raportu poświęconego globalnemu kryzysowi finansowo – gospodarczemu. Raport ten został ukończony wiosną 2011 i wydany w czerwcu 2011 roku w nakładzie 600 egz. Zawiera on diagnozę i określenie przyczyn tego kryzysu, zarówno w wymiarze światowym jak i w warunkach polskich, a ponadto propozycje działań i narzędzi umożliwiających jego przezwyciężenie. W marcu 2012 r. został opracowany przez ekspertów PLP kolejny Raport pt. „Straty w potencjale polskiego przemysłu  i jego ułomna transformacja po 1989 roku. Wizja nowoczesnej reindustrializacji Polski”, opublikowany w roczniku PLP z 2012 roku. Natomiast w roczniku PLP z 2013 roku opublikowana została Część druga Raportu „Przyczyny i konsekwencje  globalnego kryzysu finansowo-gospodarczego i jego przejawy w Polsce”.  W listopadzie 2019 r. opracowana została Ekspertyza Zespołu eksperckiego powołanego przez Polskie Lobby Przemysłowe, zawierająca propozycje do umowy offsetowej w związku z pozyskaniem samolotu wielozadaniowego F-35.

Istotną formą działalności Polskiego Lobby Przemysłowego przez cały okres jego istnienia  były i są  ogólnopolskie konferencje problemowe i seminaria oraz fora dyskusyjne i programowe. W ciągu 27 lat Polskie Lobby Przemysłowe – wspólnie z różnymi związkami zawodowymi i niektórymi uczelniami lub stowarzyszeniami – zorganizowało ich ponad pięćdziesiąt. Wszystkie one kończyły się przyjęciem uchwał lub stanowisk, pod którymi podpisali się – oprócz PLP – przedstawiciele związków zawodowych i organizacji w nich uczestniczących. Referaty wygłaszane podczas tych konferencji były wydawane w formie książkowej lub zbindowanej.

Jako organizacji o charakterze opiniotwórczym i opiniodawczym, Polskiemu Lobby Przemysłowemu zależy na dotarciu ze swoimi opiniami i postulatami do społeczeństwa. Dlatego najważniejsze jego stanowiska, opinie i opracowania  przedstawiane były na konferencjach prasowych, a ponadto zamieszczane na różnych portalach internetowych. W czasie 27 lat istnienia, PLP zorganizowało ponad 80 konferencji prasowych. Za pomocą wyszukiwarki Google można wyszukać w Internecie setki artykułów i omówień wystąpień PLP będących wynikiem tych konferencji prasowych; większość z nich znajduje się także na stronach internetowych PLP: www.plp.info.pl.

W celu zwiększenia swego oddziaływania i siły przebicia, a także dotarcia ze swoimi postulatami do środowisk pracowniczych, Polskie Lobby Przemysłowe doprowadziło do partnerskiej, ścisłej współpracy jego ekspertów ze środowiskami pracowniczymi, reprezentowanymi przez związki zawodowe różnych nurtów. 19 czerwca 1996 roku podpisane zostało porozumienie o współdziałaniu Polskiego Lobby Przemysłowego ze związkami zawodowymi różnych nurtów – ponad podziałami – w sprawie strategicznych branż polskiego przemysłu. Sygnatariusze porozumienia zadeklarowali, że wspólnie będą monitorować procesy decyzyjne dotyczące przyszłości polskich branż strategicznych i przeciwstawiać się rozwiązaniom niekorzystnym dla Polski. Polskie Lobby Przemysłowe wsparło także ruch zagrożonych polskich przedsiębiorstw, których reprezentanci 13 lipca 2002 roku w Stoczni Szczecińskiej powołali istniejący dwa lata Ogólnopolski Komitet Protestacyjny. Koordynator Polskiego Lobby Przemysłowego  Paweł Soroka wszedł wtedy do prezydium OKP. Nieco wcześniej PLP nawiązało współpracę z Komitetem Protestacyjnym Fabryki Kabli w Ożarowie i Komitetem Protestacyjnym Stoczni Szczecińskiej, dla którego przygotowało program ratowania stoczni i polskiego przemysłu stoczniowego.

10 marca 2004 roku Polskie Lobby Przemysłowe im. Eugeniusza Kwiatkowskiego zawarło Porozumienie o Współpracy ze swoim partnerem strategicznym – Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. 7 września 2004 roku, z inicjatywy Polskiego Lobby Przemysłowego, zawarte zostało Porozumienie Obywatelskie Organizacji Społecznych  i Związków Zawodowych „Dla polskiej nauki, rozwoju ponad podziałami”. Sygnatariuszami Porozumienia są: Polskie Lobby Przemysłowe, Krajowa Sekcja Nauki NSZZ „Solidarność” i Związek Zawodowy Pracowników Polskiej Akademii Nauk. Natomiast 17 stycznia 2007 roku  podpisane zostało Porozumienie o Współpracy pomiędzy Polskim Lobby Przemysłowym a Towarzystwem Wiedzy Obronnej, a w 2012 – z Ligą Konsumentów Energii.

Trwająca 27 lat działalność Polskiego Lobby Przemysłowego im. Eugeniusza Kwiatkowskiego świadczy o tym, że ta  niezależna od ugrupowań politycznych społeczna organizacja gospodarcza non profit zawsze dążyła do połączenia kryteriów efektywności ekonomicznej z potrzebami społecznymi i interesami dużych grup społecznych, a nie z partykularnymi interesami tworzącej się w Polsce wąskiej oligarchii. Ważnym punktem odniesienia dla PLP są bowiem ideały Sierpnia 1980 roku.

2. Bieżącą działalnością Polskiego Lobby Przemysłowego kieruje Gremium Koordynacyjne w składzie:  inż. Zygmunt Dębiński, prof. dr Tadeusz Gałązka, mgr inż. Jerzy Horodecki, płk Jerzy Kade, mgr inż. Wiesław Klimek, inż. Czesław Książek, mgr Kazimierz Łasiewicki, mgr inż Edmund Misterski, dr Janusz Olszewski, dr Krzysztof Pająk, dr inż. Henryk Potrzebowski , dr Katarzyna Rawska i prof. ucz.. dr hab. Paweł Soroka.